Over moeilijk gedrag, onderzoeken en diagnoses binnen ons gezin.

donderdag 29 maart 2012

De kracht van het gezin met autisme (2)

Ella Lobregt houdt haar referaat aan de hand van een powerpoint. Dat vind ik altijd heel prettig.
Deze powerpoint komt op de genoemde site te staan, we hadden geen handouts, jammer, maar begrijpelijk met zoveel (300) mensen.

Ik ga proberen het voor jullie samen te vatten. Ik heb er veel aan gehad, jullie misschien ook wel. Stiekem zullen er wel losse gedachten van mijzelf bij komen, zo gaat dat nu eenmaal.

Ella werkt veel met het doorbreken van negatieve patronen in het gezin. Het veranderen van patronen, dan vooral natuurlijk de negatieve patronen. Patronen geven een vaste vorm aan, een vorm van herhaling en dat is goed. Behalve als de patronen negatief zijn.

Er zijn helpende patronen. Je roept je kind bijvoorbeeld vijf minuten voor het eten toe dat je over vijf minuten gaat eten. Kan het kind zijn spel afmaken en zich voorbereiden op een andere activiteit, nl. die van eten. Niet helpende patronen zijn bedoeld als oplossing, maar ze houden het probleem in stand. Het vermijdt misschien even het conflict, het is even een oplossing, maar niet op langer termijn.
Hoe beïnvloeden de dingen/gebeurtenissen binnen het gezin elkaar in de juiste context? Hierin staat kracht tegenover kwetsbaarheid.
Er zijn vaak meerdere openingen om het kind met autisme te leiden. Daar moet je naar op zoek. Het kind met autisme voelt zich vaak dé probleemdrager van het gezin: het komt door mij!
Autisme beïnvloedt de haarvaten van het gezin, tot in de wortels. Het kind met autisme heeft geen talent voor verandering en geen gevoel voor de context, contextblindheid. Denk aan tranen. Er komen tranen. Waarom die tranen? Verdrietig? Boos? Of door het uien snijden? In welke context moet je dit plaatsen? Een kind met autisme begrijpt dat vaak niet.
Patronen sluipen er ook vaak snel in, ook de niet-helpende patronen. Deze moet je om gaan zetten in helpende patronen.
Relaties zijn vaak verstoord binnen het gezin met autisme, hoewel dit vaak niets meer met autisme te maken heeft. Denk er aan dat iemand alleen kan leren als je stressvrij bent. Als de sfeer minder crisisachtig is, kun je leren. Rust creëren is dus heel belangrijk binnen het gezin. Of uit de situatie stappen, uit de stress, naar een andere plaats om te leren.

Samenwerken binnen gezinnen: * Generaliseren van sociale vaardigheden, * Aanpassingsvermogen, *brusjesaandacht >>> zij krijgen vaak veel, te veel, verantwoordelijkheid. Investeer in contacten met hen!!

Volgende keer over systeemdiagnostisch onderzoek: in welke cirkel zit je vast en hoe kom je daar weer uit?

2 opmerkingen:

  1. Ik ben al erg benieuwd naar je volgende blog ! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Is het echt zo dat een kind met autisme zich de probleemdrager van het gezin voelt? Dat het door hem komt?

    Ik herken dat helemaal niet eigenlijk. Jij wel?
    Of zou dat ook weer verschillend zijn qua intelligentie?

    BeantwoordenVerwijderen