Over moeilijk gedrag, onderzoeken en diagnoses binnen ons gezin.

zaterdag 15 juni 2013

Straatspeeldag 2013

Tot mijn verrassing kan ik vertellen dat het wat beter gaat tussen de jongens.
Jesse houdt voet bij stuk als het gaat om samen spelen. Als hij geen zin heeft, zegt hij dat duidelijk.
Stijn gaat wat meer zijn eigen gang en ik zie hem ook meer alleen spelen.
Hij timmert met hout of werkt druk aan zijn spreekbeurt. En buiten met andere kinderen natuurlijk.
Hij vraagt wel dagelijks een aantal keren om Jesse, maar kan zich daarna wat beter voegen naar de mening van broer en naar wat hij leerde op Boddaert, lijkt het.
Ik ben heel voorzichtig, want het kan zomaar opeens voorbij zijn, maar we proberen dit vast te houden.

Woensdag was het straatspeeldag. Volgens mij heeft dat nu een andere benaming, maar dat weet ik niet. In elk geval is de opzet hetzelfde. Niet dat Stijn zich daar wat van aantrok.
Samen met zijn buurjongen had hij dinsdag al een plan van aanpak gemaakt:
Wij gaan mensen tegenhouden die toch door de hekken komen...

Woensdagmiddag is de straat afgesloten voor al het verkeer. Stijn en buurjongen houden de hekken nauwlettend in de gaten.
Ze bemoeien zich niet met alle leuke spelletjes die zijn georganiseerd, ze nemen niet actief deel, maar zijn volop aanwezig. Ze scheuren rond op hun fietsen, van de ene naar de andere kant van de straat om de hekken in de gaten te houden. En o wee, als je daar door wil!
Ze houden mensen aan en controleren dan maar direct de fiets. Boete voor inrijden van afgesloten straten, boete voor een kapotte koplamp: betalen maar: 200 euro.
Als de boute is afgegeven, "u krijgt binnenkort een acceptgiro thuisgestuurd, meneer" scheurt Stijn weer naar het andere hek. Op zijn kapotte fiets, met los achterrekje en levensgevaarlijk, niet goed werkende standaard :-)

Dan komt daar een busje aan, een of andere pakketdienst.
Hij wil erdoor. Luistert niet naar onze jongens, maar schuift gewoon de hekken opzij. En terwijl er zo'n vijftig kinderen 'los' op straat lopen, rond al die spelletjes die zomaar op straat staan rijdt hij de straat in. Domoor!
Gelukkig zijn er nu mensen met meer gezag, want voor twee kindertjes in politiepak hoef je toch eigenlijk niet bang te zijn. Een stevige moeder met haar op de tanden, da's pas eng. (niet ik...)
De chauffeur weet werkelijk niet hoe snel hij weg moet wezen.
Lachend doen onze jongens de hekken dicht. Gaan weer staan. Op wacht. Want je weet nooit!

woensdag 5 juni 2013

En we doen.... Monopoly!

Dat ik lang weg was geweest wist ik wel. Het goede nieuws stond dus lekker een poos vooraan! Maar het is langer dan ik dacht: van 17 mei tot nu...

Hoe het komt? Druk...veel rusten ook en ja, rust nemen kost tijd :-(.
En wat denk je van de nieuwe hobby van de jongens: monopoly.
Alsjeblieft. Ga er maar aan staan.
Elke dag: "Mam, zullen we een spelletje doen?"
De eerste keer zei ik nog, een beetje laconiek: "Ja hoor, is goed."
Komt Jesse aanlopen met dit megaspel!
Inmiddels, door schade en schande ervaring wijs geworden, zeg ik: "een kort spel".
Maar nee, zo flexibel is het niet.
Nieuwe regel dus hier in huis:
Maximaal 1 keer per dag 1 uur monopoly.
Want ja, eerlijk is eerlijk, minder dan een uur is de moeite niet.

Stijn neemt het over. Tuurlijk neemt Stijn het over!
Met hem besloot ik, eenmalig: we verdelen vast de straten en ieder heeft vast twee huisjes.
Haha, was ik met een kwartier blut!
Dus, mochten jullie nog een kort tijdverdrijf willen? Tada!!!!

Stijn is inmiddels aan het knutselen aan een eigen monopoly. Het is klaar, hoor ik nu.
"Kom je, ma?" Nou, ik ben benieuwd.
Het leven met onze kinderen staat steeds weer voor verrassingen. En ach, daar geniet ik maar van!