Over moeilijk gedrag, onderzoeken en diagnoses binnen ons gezin.

woensdag 31 oktober 2012

Wel voorgelicht, maar of ik oma word?

Zomaar opeens heeft Stijn deze week twee feestjes: woensdag, vandaag dus en vrijdag. Ook hieraan merken we dus dat het heel goed gaat op school. Volgens mij is dit zijn vijfde feestje al... kan gezellig worden als hij zelf jarig is. Maar daar denk ik nog maar even niet aan. Duurt nog lang...

Boddaert dus afgemeld voor én woensdag én vrijdag. Helemaal niet erg vindt Stijn dat. En voor ons het voordeel van een warme maaltijd bij de vriendjes, in elk geval vrijdag.

Het is nog een beetje vroeg, maar ik heb zo'n vermoeden dat ik, na een gesprekje met Stijn, kan concluderen dat ik geen oma word. Kan ik me vast voorbereiden! :D

Een baby komt uit de buik. Stijn houdt dit bij hoog en laag vol en zijn tienerzussen lachen er om. Ik ben een beetje verbaasd. Goed voorgelicht, maar toch niet begrepen? Had ik het visueel moeten maken??   Hmhm...

Het zou volgens Thera veel handiger zijn als baby's uit de voet kwamen. We zien het helemaal voor ons. Dik been en dan zakke, zakke, zakke...tada!
Of uit je hand. Of uit ... nou ja....
Thera en Roselinde draven een beetje door en Stijn gaat er volkomen in mee. We liggen allemaal dubbel van de lach. Alleen Joost niet, die heeft echt geen idee wat zulke humor met je zou moeten doen. Maar ach, dat zijn we wel gewend. En gelukkig is Jesse naar het logeerhuis.

Als ik Stijn alleen heb ga ik toch nog even serieus op die 'baby-uit-buik' in. Ik vertel hem hoe een baby geboren wordt en vraag of hij het vergeten was. Hij gaat er niet op in maar komt met een andere vraag.
Je raad het vast al: hoe komt de baby er dan in?
Ook dat leg ik uit, maar Stijn onderbreekt me.
'Dat weet ik allemaal we-el. maar hoe gaat dat dan. Want ja, en hij glimlacht een beetje, kijkt me aarzelend aan, "je doet natuurlijk niet je onderbroek uit".
Ik houd mijn gezicht in plooi en vertel hem de waarheid."
Verbijsterd schudt Stijn zijn hoofd en roept
JE DENKT TOCH ZEKER NIET DAT IK DAT GA DOEN MET MIJN VROUW!!
Dus...geen oma, maar wel schoonmoeder.

Maar er is hoop:
Gisteren zei Stijn opeens dat hij een tweeling wil.
Jaja, hij denkt zeker dat-ie dan maar één keer bloot hoeft!
Maar wel in één keer twee kleinkindertjes.... Snel een omacursus doen!

donderdag 25 oktober 2012

Veranderingen: verbetering of achteruitgang?

Allereerst wil ik Jolanda even vragen of ze me wil mailen, zodat ik haar de woedemeter toe kan sturen. Ik zag je berichtje een beetje laat, heb daarop geantwoord, maar dat heb jij niet gezien denk ik... Mijn mailadres staat hiernaast, rechts.

Niet alle veranderingen zijn veranderingen ten goede, besef ik.
Zo heeft Boddaert het warme eten van het dagprogramma afgehaald. Het was voor de kinderen geen doel. Behalve voor onze Stijn dan, maar ja...één zo'n kind...
Vanaf deze week komt Stijn dus niet om kwart voor zeven thuis, maar om kwart voor zes. Ook al zoiets. Wij eten vaak vroeg in verband met de activiteiten van de oudere meisjes. Dat wordt voor Stijn dus op donderdag en vrijdag thuis warm eten, na ons. Lekker gezellig. Zal zijn eetlust zeker ten goede komen...

Dinsdagmorgen is de mentor van Stijn hier thuis geweest om zich voor te bereiden op thuisbegeleiding. Daar, op Boddaert blijft het gewoon goed gaan. Thuis is hij nog dagelijjks meerdere keren ontzettend kwaad. De omgeving is dan voor hem niet veilig. De meubels niet, wij niet.
Na een intensief gesprek en het bekijken van een filmpje wat ik had opgenomen tijdens een spelletje besluiten we dat ze volgende week weer komt. Nu met een 'plan van aanpak'.
Het zal wel veel worden  denk ik. Woensdag, donderdag, vrijdag naar Boddaert en dan dinsdag nog thuisbegeleiding? Of misschien maandag? Nou ja, anders gaat hij vrijdags maar niet. Als hij daar toch niet leerbaar is...

Deze kleur ?
Daar fluit je toch niet op??
Dinsdag is Stijn tussen de middag overgebleven op school Niet zomaar! Nee, in verband met blokfluitles... Hij wilde niet en gaf de brief hierover pas na de uiterste datum van inleveren aan mij. Slimmerd. Maar dan heeft hij het IQ van z'n mama verkeerd ingeschat. :D
School gebeld. Mailadres gekregen van de blokfluitmoeders. Gemaild. En ja hoor, hij kon er nog bij. Maar dat was niet wat hij wilde! HJij vond het doodeng. Afgesproken dat hij de eerste keer zou gaan, dat ik er bij zou blijven en dat hij daarna mocht kiezen: ja of nee.
Dinsdag was de eerste keer. Ik hoefde niet mee van hem! Maar moest wel even langs met geld. Daar zat hij: mijn stoere boy met een blokfluitje. Gelukkig niet de enige jongen, daarover waren we al geinformeerd!
En leuk dat hij het vond! Trouw oefent hij zijn  oefeningetjes: A A A A A A B B B B B B ...
Zo heerlijk om te horen, ahum! Maar ja, je moet simpel beginnen hè.

Voor mij betekent het dinsdags tussen de middag niemand thuis. Wat zal ik genieten! Lekker eens lunchen met een vriendin. Of gewoon een lange dag alleen. Strak plan, dat blokfluiten!
Dat is nu wat je noemt een goede verandering, een prachtige verbetering!

zaterdag 20 oktober 2012

Moeder praat met moeder

Zo, nu nog even snel die winkel in en dan weer naar huis. Stijn wil graag een colsjaal, maar dat is lastig voor jongens. En nee, helaas ook niet in deze laatste winkel.
Wel zie ik iets anders...
De moeder. De moeder en het jongetje die de broek moest laten zakken en het niet deed!
Ik groet en zij groet en ik loop aarzelend door. Verwacht ze nu iets van me?
Ik wil haar graag spreken, maar ik durf niet zo goed.
Doorlopen dus. In plaats van naar buiten ga ik de roltrap op. Winkel door en weer naar beneden. Als ze er nog staat...dan...!
Nee hè, ze staat er nog!
Ik stap op haar af en begin:
"Hé, sorry hoor, van wat Stijn deed van de week".
Direct begint de moeder over het hoe en waarom en we hebben een ontzettend goed gesprek.
Zij kent haar kind
 -hij beet totaal niet van zichaf en nu we hebben leren voor zichzelf op te komen begint-ie letterlijk met bijten...
Ik ken de mijne
 -Hij weet gewoon dat jouw kind niet voor zichzelf op komt en dat is een makkelijke manier om iemand te manipuleren...
Opgelucht en als vriendinnen gaan we uit elkaar. Pffff, fantastisch!

woensdag 17 oktober 2012

Over bijten en bloot

Juf mailt. Stijn is gebeten door een ander kind, in de kleedkamer bij het sporten.
Direct gaan bij mij alle alarmlichten aan. Stijn is fout! Dat is het eerste wat ik denk. Want: hij is niet naar me toegekomen met een zielig verhaal over hoe hard hij gebeten is. Zielig het plekje laten zien en me smeken om rechtvaardigheid. Helemaal niet!
Dus mail ik juf terug. "Zoiets doet een kind niet zomaar. Dus vertel: wat is er aan vooraf gegaan?"
Nooit gedacht dat ze het volgende terug zou mailen. Ik aarzel om het te vertellen. Ik weet ook niet een oorzaak, maar het gevolg was overduidelijk.
Stijn had in de kleedkamer een jongen bevolen z'n plasser te laten zien. En gelukkig! In plaats van dat dat arme joch het deed, viel hij Stijn aan door in zijn been te bijten. En geloof me: ik had het ook gedaan!

Ik ben er echt even heel geschokt van geweest. Mijn kind doet dit??? Hoe haalt hij het in zijn hoofd! En dat terwijl hijzelf zo kuis is als een eh.... ja als wat? Al met z'n tweede jaar mocht ik niets meer zien en nu zal hij eens effe...
Ik heb zo met het joch te doen. Stijn heeft hem al eerder eens iets minachtends toegesmeten, in woordgebruik. Ik kan me zo voorstellen dat school voor hem minder fijn begint te worden. Ik schaam me ook ontzettend tegenover die moeder. En stiekem ben ik blij dat ik niet meer zo vaak op school kom. Dat ik haar niet meer zie en ik haar niet meer hoef te groeten. Liever buig ik beschaamd mijn hoofd. Wat denkt ze als ze me ziet fietsen? "Daar heb je d'r. De moeder van die pestkop??" Zoiets zal het zeker zijn.

Ik praat met Stijn. Is hij bang voor een jogen uit zijn klas? Wordt hij hiertoe gedwongen? Heeft iemand het hem gezegd, dat hij dit moest vragen? Ik hoop het zo, maar Stijn ontkent. Waarom hij zoiets dan vraagt? Stijn haalt wat onverschillig zijn schouders op. "Houd er over op!"  Maar 's avonds vraag ik hem er weer wat over: "Wat had je gedaan als hij je z'n broek had laten zakken? Ach ik zie het al helemaal voor me. Zo'n jochie met de broek omlaag en al de klasgenoten er om heen. Stijn daar minachtend tegenaan kijken natuurlijk, want oh, dat kan hij zo goed! Brrr... "
Stijn ontploft.'Waarom begin je er nu weer over!!!"
"Omdat ik er heel verdrietig van ben, dat jij zoiets doet".
Dat is de druppel. Dat wilde Stijn nu net niet horen. Boos stampt hij op zijn kamer heen en weer en uit zijn frustraties alsof hij het slachtoffer is. Gelukkig: het raakt hem toch!

Volgens de juf is het niet op een zichzelf staande gebeurtenis. Het schijnt nogal hot item te zijn in de kleedkamer van de boys. Ze heeft me beloofd er bij te blijven de volgende keer. Goed juf!

En dan nog het raadsel van de fietsleutel:
De fietssleutel is terecht. Lag opeens weer in het bakje voor fietssleutels. Vreemd...
Juf weet hier ook niets van. Ik hoopte dat zij hem gevonden had, maar nee. Zal er dan toch ergens iemand lopen die Stijn aan het stangen is? Toch iemand waar hij bang voor is, zo bang dat hij het niet durft te zeggen? Dan zou ik het aan hem merken??

Ik weet het niet. Er speelt in elk geval wel wat bij de jongens in de klas. Gelukkig zit de juf er met de neus bovenop. Ik inmiddels ook. Een ding hoop ik: dat Stijn zich niet ontwikkelt als de pester van de klas. Om zo de controle te krijgen over zijn eigen leven en dat van anderen. Maar het is zeker wel een mogelijkheid. Brrrr...

woensdag 10 oktober 2012

Over fietssleutels en hoe goed het hier gaat

Het is haast niet te geloven...
Hier gaat alles z'n gangetje.
Het ritme zit er goed in en de kinderen hebben het allemaal naar hun zin op school. Nu de zes weken tot de herfstvakantie zo'n beetje voorbij zijn, merk ik wel behoorlijke vermoeidheid, vooral bij Thera en Stijn. Maar toch gaat het zoveel beter als vorig schooljaar! Onvoorstelbaar wat een juf bereiken kan. En dan deze juf, die we eerst heel niet zagen zitten door nare ervaringen van anderen. Deze juf is voor Stijn de perfecte juf! Ze mag van mij tot groep acht meegroeien!

Stijn is Boddaert een beetje zat aan het worden. Nu de avonden korter worden, wordt de speeltijd buiten met vrienden ook behoorlijk ingekort. Kwart voor zeven uit Boddaert betekent nu nog een kwartiertje spelen...Ja, zo gaat dat nu eenmaal. En voor ik het weet is Boddaert helemaal voorbij, dus ik praat hem telkens maar weer moed in.

Hij heeft het gepresteerd deze week de tweede fietssleutel kwijt te raken. Een fietssleutel met een megagrote sleutelhanger. Want: dit zal ons niet weer overkomen! bedachten we.
Dus grote sleutelhanger aan de reservesleutel en zie daar: juf belt dinsdag om 12 uur: Stijn is fietssleutel kwijt... Gelukkig voor hem hadden we nog een derde...
Nou ja, mocht deze laatste ook kwijt zijn, dan is de volgende optie: lopen.
Dat weet Stijn, nu maar hopen dat het helpt!

Ik heb hem vriendelijk maar dringend gevraagd te gaan zoeken, ook in school, maar meneertje ziet er het nut niet van in. Zo denk ik.... Maar misschien is het dat de lef ontbreekt?
Morgen zelf maar even school inlopen. Als ik durf...

woensdag 3 oktober 2012

Met z'n allen naar/in zee

Het is al een poosje de gewoonte: als we naar de kerk lopen, heeft Stijn niet alleen Bijbel en psalmboekje in handen, maar ook schrijfboekje en pen.
In de ochtenddienst schrijft hij prachtig op wat dominee vertelt en wat hij belangrijk vindt om te onthouden. Of leuk om te horen. In de avonddienst gaat hij tekenen, de paatr keertjes dat hij mee gaat. Meestal in de vakanties.


Dominee heeft het over Paulus in Efeze. Hij vindt daar Agrippa en Priscilla en
"Hij gaat met hen in zee".
Enthousiast begint Stijn, naast me, te schrijven. Hij schrijft:
Paulus gaat met hen naar zee...
Stralend kijkt hij me aan. Was hij pas ook niet naar zee??
Even later zegt dominee iets wat alleen mij opvalt. Gelukkig...
Dominee zegt:
"En dan duikt Apollos op".
Blij dat Stijn dit niet hoort: volgens mij past dat niet bij zijn 'zee-ervaring'....