Intake-uitnodiging

Het wachten op de intake duurt lang. De post is al geweest met de vragenlijsten. Eén voor school, één voor thuis. Van die heerlijke vragen over het gedrag van je kind. Over zijn sociale leven. Over zijn boosheid. Over zijn eetgedrag (beroerd dus..), zijn slaapgedrag en zijn vriendelijkheid ten opzichte van andere kinderen. En ga zo nog maar even door. Nee, deze lijst is niet  1,2,3 ingevuld. Daar moet ik toch echt even voor gaan zitten.
De lijst voor school lever ik persoonlijk af bij de juf. En ik tast wat in de diepte, als ik vraag wie de lijst invuld. De ene juf heeft hij in groep één ook al gehad en is dus nog vertrouwder met Stijn als de andere juf. De juf stelt me gerust: "Dat doen we samen!"
Na meerdere telefoontjes en dagelijkse hoop bij de post komt eindelijk de oproep voor de intake.
Het zal op 30 mei plaatsvinden. Eerst een gesprek met ouders, daarna met Stijn.
Ja. En dan komt net voor die tijd wel de dag dat ik Joost moet gaan vertellen over dit bezoek. Hij is die maandag vrij. Ik heb zijn hulp nodig om Stijn daar te krijgen. Want ik wil niet dat Stijn een uur lang alleen in de wachtkamer zit. Stijn ook niet trouwens. Dus het zou fijn zijn als Joost Stijn wil brengen. Het zou nog mooier zijn als hij mee wil naar de intake. Dan regelen we voor Stijn gewoon iemand anders. Maar bovenal is hij mijn man en Stijns vader. Hij hoort dit te weten. Dus verzamel ik een beetje moed. Ik ben niet bang voor Joost, hoor, ha gelukkig niet, maar zijn reactie vind ik wel spannend... Dus, wordt vervolgd!