Over moeilijk gedrag, onderzoeken en diagnoses binnen ons gezin.

zaterdag 10 december 2011

Intake

Maandag. De dag van de intake. 's Morgens gaat Stijn natuurlijk gewoon naar school. Voor de middag meld ik hem af, in verband met 'externe begeleiding'. Mooi woord he, voor zo'n irritant gesprek.
Zodra Stijn opgehaald is door Joost, vertellen we hem het een en ander over Soele.
We gebruiken niet díe naam. Hij heeft er zo'n aversie tegen. Op school heeft hij gehoord dat ze je daar prikjes geven. Gelukkig is dat niet zo. Pilletjes wel ja, soms. Maar de aversie bleef. Nu kiezen we er dus voor om  het anders te brengen. Dat we gaan praten over hoe het met je gaat, thuis en op school en met vriendjes.  En dan is daar iemand die je kan helpen. Een soort schoolarts is het waar we heen gaan.
Stijn vraagt niet verder, maar begint heel hard te huilen. Hij vindt het zo vervelend dit te moeten doen. Tegelijkertijd ziet hij erkenning, dat vindt hij juist fijn!
Dan is het tijd. Tijd voor mij om te gaan. Met de bus. Tien minuutjes lopen, tien minuutjes bus en dan ben ik eigenlijk al direct bij het gebouw. Alles gaat voorspoedig en ik neem op mijn gemak, zo lijkt het, een bak koffie. Een plastic bekertje trouwens. Dat drinkt niet zo lekker, maar vooruit.
Keurig op tijd word ik geroepen en maak ik kennis met de intaker, die voorlopig, zonodig, ook onze begeleider zal zijn.
Ik loop achter haar aan het gebouw door. Lange gangen met vele deuren, dat is overal hetzelfde. Dan zijn we er.
"Neemt u maar ergens plaats ', stelt de dame me op het gemak. Even later zitten we tegenover elkaar en kan het gesprek beginnen. Het lijkt een wedloop, zo intensief. Alleen die eerste vraag al:
"Ik zie dat u alleen bent gekomen???" Kort leg ik iets uit over het hoe en waarom. En volgens mij was dat het meest intensieve van het hele uur! Zo lastig om over je man te zitten praten. Net of ik hem verraad. Net of ik hem afval. Net of hij mijn man niet is. Terwijl we zo gelukkig zijn met elkaar en veel van elkaar houden. Daarom houd ik het kort. Per slot van rekening kom ik voor Stijn toch?

2 opmerkingen:

  1. Ik vind je een dappere moeder.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je bent een kanjer! En je heb gelijk je komt voor Stijn,en niet voor je man. En jij kent je man het beste!

    BeantwoordenVerwijderen