Moeder praat met moeder

Zo, nu nog even snel die winkel in en dan weer naar huis. Stijn wil graag een colsjaal, maar dat is lastig voor jongens. En nee, helaas ook niet in deze laatste winkel.
Wel zie ik iets anders...
De moeder. De moeder en het jongetje die de broek moest laten zakken en het niet deed!
Ik groet en zij groet en ik loop aarzelend door. Verwacht ze nu iets van me?
Ik wil haar graag spreken, maar ik durf niet zo goed.
Doorlopen dus. In plaats van naar buiten ga ik de roltrap op. Winkel door en weer naar beneden. Als ze er nog staat...dan...!
Nee hè, ze staat er nog!
Ik stap op haar af en begin:
"Hé, sorry hoor, van wat Stijn deed van de week".
Direct begint de moeder over het hoe en waarom en we hebben een ontzettend goed gesprek.
Zij kent haar kind
 -hij beet totaal niet van zichaf en nu we hebben leren voor zichzelf op te komen begint-ie letterlijk met bijten...
Ik ken de mijne
 -Hij weet gewoon dat jouw kind niet voor zichzelf op komt en dat is een makkelijke manier om iemand te manipuleren...
Opgelucht en als vriendinnen gaan we uit elkaar. Pffff, fantastisch!