Mens, erger je niet!

Zondagmiddag. Moederdag. Dus mama is in ruste...Boek op bank en lezen maar. Het gaat aardig. De kinderen lezen ook, de twee oudsten tenminste. Alleen Stijn loopt wat te dralen. Net heb ik hem al voorgelezen, een heel boek uit. Maar nog steeds is hij erg van ons afhankelijk als het gaat om spelkeuze. Iets alleen doen is bij hem not done. Jesse is in het logeerhuis dit weekend, dus we hebben geen last van groot geclaim aan mij of van ruzie en angst tussen de broertjes onderling. Maar ja, als je dan echt niemand hebt om te plagen of om de baas over te spelen wordt het voor Stijn wel wat lastig.
Uiteindelijk hak ik de knoop door. Ik leg mijn boek weg, eventjes! en vertel hem dat hij een spel moet gaan halen. Blij rent Stijn naar de spelletjeskast.

"Joost, zorg dat je zometeen aan tafel zit? Je gaat een spelletje doen met Stijn, want nu is het jouw beurt. Per slot van rekening is het moederdag." Verbaasd kijkt Joost me aan, maar geeft me gelijk. Hij staat op en jawel, even later zitten de mannen klaar voor...mens erger je niet.

O, oh! dat is nog nooit goed gegaan.

Ik neem me voor me er niet mee te bemoeien na een laatste tip.

"Regelen jullie vooraf even de spelregels oke!

Of je af mag slaan.

Of je bij het opzetten zes moet gooien.

Of je na zes gooien nog een keer mag."

De kerels besluiten zich aan al de juiste regels te houden. En het gaat goed! Vijf minuten.
In die tijd gooit Stijn een keer of acht '6'. Hoe doet-ie dat toch! En hij slaat Joost minstens vijf keer af.
Maar dan gaat het mis! Joost slaat hem af. Eén keertje maar. Boosheid welt in Stijn op maar hij houdt zich goed,. Verbeten gooit hij nog eens. En weer. Maar dan ziet hij tot zijn grote woede dat Joost hem weer af kan slaan!
"NEEEE!!!!"
Plotseling is het weg. De rust. De stilte. De fijne sfeer.
Nu is de sfeer boosachtig en droefgeestig. Stijn zit hard te huilen en scheldt paps voor alles uit wat lelijk en zwart is. Hóe durft hij! Hoe kan hij dát nou doen! Hem voor de tweede keer afslaan, terwijl....
Totaal niet in de gaten hebbend dat het eerlijk=eerlijk is. Hoe vaak is Joost wel niet afgegooit?? Tot groot plezier van Stijn?
Toch, heel knap, gaat Stijn verbeten door. En hij wint! Komt hij me dat nu trots vertellen? Wel nee! Hij zit nog helemaal in zijn boosheid en zijn verloren kansen. Dat hij gewonnen heeft maakt niets meer goed. Het spel wordt opgeruimd door Joost. want Stijn is al naar boven gestampt. Zit al op zijn kamer. Zijn verliesjes uit te huilen.
Hoe doen ze dat toch op Boddaert? Ik weet dat hij wekelijks met de juf dit spel speelt. En zij mag afgooien. En hij wordt niet boos. Tenminste, hij uit het niet. Toch eens vragen wanneer hij zich daar gaat thuis voelen. En er op los gaat knallen als de juf zich aan de regels houdt!