Het is al weer even geleden dat ik aanwezig was in blogwereld. Er gebeurt hier momenteel zo veel, je wil het niet weten. Gelukkig kan ik jullie zeggen dat het stukje van de vorige keer zich afspeelde in 2009, toen Stijn in groep 2 zat. En dat hij de letters nu goed schijnt te herkennen en te schrijven. Hoewel ik vorige week weer zag dat hij de 'd' scheef in plaats van de 'b'...
Het komt gewoon door ons gezin en door de opmerking van de logopediste dat ik zo alert ben. En inderdaad, soms een beetje té.
Maar evengoed vind ik dat het lang heeft geduurd voordat Stijn de letters goed uitsprak, schreef en herkende. Nog steeds moet ik goed naar hem luisteren en noemt hij letters die niet goed zijn. Weer het voorbeeld van de b en d is hierbij toepasbaar.
Ik schrijf steeds wat stukjes uit het verleden, die mij er toe gebracht hebben Stijn te gaan onderzoeken.
Afscheid nemen bijvoorbeeld. Ook zo iets.
Toen Jesse naar school ging, voor het eerst, groep 1, is Stijn twee weken lang aan het huilen geweest. Tot Jesse weer thuis kwam. De hele ochtend dus. Het was een rampenplan, eerlijk waar. En vanaf dat moment is hij volkomen op mama gericht. Wil altijd bij mij in de buurt zijn. Ik moest hem altijd sjouwen en later aan de hand meenemen. Mee naar toilet, mee naar boven, mee naar de kliko, mee naar...vul maar in.
Natuurlijk deed ik niet altijd wat van hem moest, maar dat koste heel veel tranen en geduld, maar vooral frustratie van mamalief.
"Kan ik dan niet even weg???" Grrr.
Ik werd het echt helemaal zat.
Door een constante oorontsteking van 7-13 maanden sliep hij ook bar weinig, een ritme wat hij na het 'buisjes zetten' er in bleef houden. Dus momenten van rust en stilte waren zeer ver te zoeken. Alleen de avonden, die waren lekker lang, wat betreft Stijn. De anderen bleven al wat langer op, maar hij ging 18 uur naar bed. Ik mocht niet weg lopen, dus ik nam mijn boek mee en zat lekker te lezen. Drie, vier zinnen, dan sliep Stijn al.
Dus het lezen schoot niet op, maar het was heerlijk rustig. Eindelijk even tijd voor me zelf...
Stiekem bleef ik dan nog even verder lezen. Beneden konden ze immers niet weten dat Stijn al sliep?
So what???
nu hoop ik niet dat je het verkeerd opvat, maar heeft hij al eens een gehoortest gehad? Onze jongste hoort bepaalde klanken niet en die heeft dus ook moeite met de b en d en de m en de n en nog een aantal letters.Gerard had vanaf een half jaar tot hij 9 jaar was altijd oorontstekingen enz enz. MAar het is zo wie zo goed dat je hem laat testen op ASS want als het in de familie zit kan je dat beter vroeg weten dan te laat.
BeantwoordenVerwijderenHoihoi,
BeantwoordenVerwijderenHij heeft een test gehad hoor, en verder twijfelen we helemaal niet aan zijn gehoor, we testen regelmatig zelf..:-) Heel zachtjes fluisteren of hij een snoepje wil, dat wordt gehoord! Maar ja, het had gekund. Onze oudste heeft 6x buisjes gehad, tot we doorkregen dat ze Asperger heeft...ze regeerde gewoon altijd veel later. Precies andersom he... haha
Ik zou ook stiekem verder lezen:-) Pittige tijd moet dat geweest zijn voor jullie.
BeantwoordenVerwijderen