Over moeilijk gedrag, onderzoeken en diagnoses binnen ons gezin.

vrijdag 7 september 2012

Busellende

Het loopt goed. Ik leef momenteel zoals ik al eerder blogde en dat gaat erg goed. Ik kom tot rust en sta klaar voor de kids, terwijl de kinderen rustiger zijn als ik had verwacht. Hoewel de woedethermometer vaker op oranje en rood komt te staan als de eerste twee weken op school. Kennelijk went het...
Maar toch, er is altijd wel iets wat het programma in de war gooit. Gelukkig is dat meestal niet beroerd, maar neem nu vorige week.
Donderdagmiddag word ik door Roselinde gebeld: de bus is niet gekomen om Stijn naar Boddaert te brengen. Omdat ik aan de wandel ben met Jesse belt zij mij, om dit door te geven. Juf is namelijk niet zo blij.
Jesse en ik zetten er de spurt in en eenmaal thuis dump ik Jesse bij Roselinde, pak de fiets en sjees naar school Ik bied mijn verontschuldigingen aan voor de bus, zij doen dat toch niet, en bedank de juf voor het wachten. Ik zet Stijn op de fiets en samen crossen we heel het dorp door. Eenmaal hem daar binnen gebracht vertelt de juf van Boddaert me dat dít niet de bedoeling was. Nee, hèhè, dat wist ik al. En, gaat ze verder, je moet dit de volgende keer echt aan ons overlaten! Volgende keer? Huh, ik ga er van uit dat er geen volgende keer komt. Dit was een foutje van de buscentrale, want al de kinderen waren vergeten, maar dat wil niet zeggen dat een volgende keer mogelijk is toch. Ik wil er wel een beetje helemaal van op aan kunnen dat Stijn opgehaald wordt. Ik voel me zo boos, zo moe ook. En ja hoor. Tuurlijk barst ik in janken uit bij de juf, die me verbaasd aankijkt. Snapt ze dan niet dat ik hiervoor niet aan het uitrusten was. Dat ik NU aan tafel had willen schuiven omdat zometeen de begeleider van Jesse komt. Dat Roselinde zometeen naar sport moet en dat ik dus nu alles om moet zetten. Ik ben bijna een uur bezig geweest met extra dingen, en dan heeft zij het over een volgende keer?????
Maar goed. Ik fiets wat rustiger naar huis, eten lukt nu toch niet meer. We eten gewoon als de begeleider weg is en Roselinde terug is van sport. Al zal Joost dat niet bevallen, want die is gewend alleen te eten na zijn werk.
De begeleider komt een kwartier later, vanwege drukke wegen. Ze blijft een half uurtje, ik dacht een uur! en zo zitten we kwart over zes aan tafel. Stijn komt kwart voor zeven met de bus (!) thuis en is direct heel boos omdat we nog aan tafel zitten. Man moppert, dochter heeft trek en tada...niets is meer goed. En bedankt!!

Vrijdagmiddag. Ik ben net met Jesse op de fiets gestapt, je moet hem bezig houden nietwaar, als mijn telefoontje gaat: Thera. De juf belde: er is geen bus!!!
Ik geef Thera instructies: bel Boddaert. Zij lossen het op. Als het goed is. Even later belt Boddaert ons en geeft aan dat het geregeld is.
Als ik 's avonds Stijn ophaal uit Boddaert zoals elke vrijdagavond zegt de juf dat hij ong. half vijf op Boddaert was. De bus was tien voor half vijf op school! Nou moe, is dat even lekker opgelost...Arme juf.
Volgens Stijn  gingen alle juffen gelijk met hem weg.
Mijn verteouwen in de buscentrale is stevig gedaald. Toch ga ik dondermiddag niet kijken. Gelukkig, want ik wordt ook niet gebeld... Het het lijkt er op dat stijn inderdaad is opgehaald. Hij werd tenminste ook thuisgebracht 's avonds. Wie weet misschien hebben ze er van geleerd???

2 opmerkingen:

  1. Dat was een vervelende situatie!
    En helemaal als je dan zoveel gemopper hoort van je huisgenoten, alsof jíj er wat aan kon doen!
    Dan voel je je even niet zo happy...
    Maar fijn dat het verder zo goed gaat met je schema.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Owww wat erg ! dit kunnen ze toch echt niet maken ! van geen enkele kant.

    BeantwoordenVerwijderen