Over moeilijk gedrag, onderzoeken en diagnoses binnen ons gezin.

dinsdag 18 september 2012

Hè hè, Stijn gaat zich thuis voelen op Boddaert

Ik druk op de bel van de deur van Boddaert. Al snel wordt er opengedaan door Stijns mentor en loop ik met haar mee de gang door. We lopen rechtstreeks door naar een gesprekskamertje en mentor legt uit waarom.
Samen met hem had ze de gevoelensdoos gepakt. Tip van ons waar naar geluisterd wordt!
Een of ander spel daarbij maakte dat er gepraat moest worden over boosheid. de vraag daarbij was: of Stijn wel eens boos was. Mentor weet wel dat dit een dagelijkse gang van zaken is bij mannetje, maar nee, volgens Stijn was hij drie weken geleden voor het laatst boos. Hij vertelt een beetje waarom hij toen boos was en begint dan ontzettend te huilen.
"Zo'n diep verdriet zag ik bij hem, zo intens en van heel binnenuit." aldus de mentor.
En ook zij ervaarde nu een blokkade, waar ik zelf ook regelmatig tegenaan loop: Stijn kan maar niet vertellen waarom hij zo verdrietig is. Gissen haalt niets uit, tekenen ook niet. Er is niets mee te beginnen. behalve één ding:"Ik wordt thuis gepest door Roselinde en Jesse".
Ik sta paf. Nou ja! Degene die Jesse treitert en boos maakt is Stijn zelf! Jesse begint vanuit zichzelf geen gevecht, daagt niet uit en kan echt niet manipuleren. Daarvoor zijn zijn sociale interacties en inzichten veel te weinig aangelegd.
Maar goed, het is dus wel zo dat Stijn het zo ervaart. Dat moeten we niet onderschatten en daar moeten we wat mee. Ook komt nu direct de vraag boven: als Stijn vindt dat hij de afgelopen weken niet boos is geweest, wat is zijn boosheid die hij thuis meerdere keren per dag uit dan? Angst? Verdriet wat hij omzet in agressie? Mentor glimt: Mooie uitdaging! Ik lach haar toe: succes!

Samen lopen we naar de groep, waar Stijn op ons wacht. Hij begint direct weer te huilen en is erg verdrietig. Ik troost hem. Ik kruip bij hem op de zitzak, boven op de bank en roep dat ik hoogtevrees heb. Stijn lacht door zijn tranen heen. Gelukkig.
Mentor pakt een papiertje waarop Stijn geschreven heeft wat hem dwars zit: Roselinde en Jesse plagen mij, lees ik hardop. "Thera niet?" vraag ik. "Nee, Thera niet. Hij weet niet waarom Thera niet en Roselinde wel. ik snap het wel. Thera is druk met zichzelf. Bemoeit zich alleen met Stijn als het gaat over iets wat haar interesseert. Biologie bijvoorbeeld. Of als ze last van hem heeft, dan kan ze ook stevig te keer gaan. Maar Roselinde is gemener. Even een vinger in Stijns zij, even een tik op zijn hoofd. Ja, van Roselinde snap ik het wel, van Jesse nog niet. Komt misschien nog wel. Ook mama's kunnen niet alles in een keer begrijpen!

1 opmerking: