Afgelopen week kocht ik voor een heel klein prijsje een DVD van Bassie en Adriaan.
Dol zijn ze op deze kerels en ik vond dat ze wel wat verdiend hadden. Ik ook trouwens. deze DVD van 180 minuten is dus 180 minuten rust voor mama...
Dacht ik...
Ze zitten als muisjes zo stil. Drie van de vier kinderen. Stijn ook. Het is spannnd, heel spannend.
Bassie en Adriaan zijn de dieven die de diamant hebben gestolen. Natuurlijk niet echt. De echte dieven hebben zich verkleed als de clown en acrobaat. En de politit trapt daarin...
En op het moment dat deze twee gaan optreden bij hun circus, ouwe dvd ja, en ze aangekondigd worden, beginnen de mensen niet te juichen, maar heel hard Boeh, boeh, boeh te roepen.
Ik hoor het aan, vanachter het aanrecht. Het gaat lang door en heel intens.
Ik spiek om het hoekje zo de kamer in. Gaat het nog goed? Geen huilende Stijn?
Niets wat me opvalt, dus...
Maar dan?
"Zit jíj te janken???!!!" hoor ik Thera vragen. Aan Stijn.
Er wordt spottend gelachen door de twee zussen. Wie jankt er nu om een film??
En ja hoor. Daar gaat de rust. Stijn springt op en schreeuwt dat iedereen hem met rust moet laten. Hij begint er op los te meppen en ik ren er naar toe om er tussen te duiken. Maar ook mij slaat hij aan de kant, zussen duiken naar achteren.
Ik vertel niets meer tegen Stijn, ik vertel tegen de meisjes dat ze nú stil moeten zijn en op moeten houden. Dat Stijn mág huilen om een film en dat ze kunnen kiezen: film afkijken of uit.
Uiteraard is de rust snel weergekeerd: ze willen alle drie de film afkijken.
Even later hoor ik geschater. Van alledrie. De boeven zijn ingerekent en Bassie en Adriaan weer terug op het toneel. Pfff, wat een opluchting.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten