Huiswerk

Stijn zit nu in groep zes. En op een dag, ergens vorige week komt hij enthousiast thuis.
"Ik moet een map kopen, ma, met 23 ringetjes, voor mijn huiswerk."
O? Ik heb nog nooit iets hoeven kopen voor een basisschool...?
"Ja maar, ik vind de map van de juf niet mooi!"

Met Stijn ga ik naar een goedkope winkel en voor 1,19 hebben we een map.

Al heel snel komt hij weer thuis uit school, nu met volle map: huiswerk.
Ik sla de map geïnteresseerd open en zie een prachtig A4-tje . Heel overzichtelijk met huiswerk voor drie weken. Het is bijna niets: Elke week psalmversjes en woordjes, één keer Bijbelse geschiedenis, Aardrijkskunde en Geschiedenis.
Stijn zucht tevreden: huiswerk. Maar opeens zie ik zijn glimlach omslaan in angst. Met een pruillip begint hij: de juf heeft de papieren voor geschiedenis nog niet klaar. Hoe kán ik dat dan ooit leren??
"Ach, troost ik hem, dat hoeft ook pas over drie weken."

Stijn slaat helemaal door. Drie dagen loopt hij met de map onder zijn arm en is reuze trots op zijn huiswerk.
Maar op het moment dat ik over leren begin, schiet hij in de stress. Want mama weet het niet en doet het niet goed. De juf doet het anders en zo hoeft het niet. Nou ja, allerlei commentaar, maar leren ho maar.

Tot maandagmiddag.
"Ik ken de woordjes hoor, dus ik ga de tweede week leren.
Ik zeg dat dat mag, maar wel als ik hem eerst even overhoor.
Na al zes woordjes is Stijn er helemaal klaar mee. Hij zucht ongeduldig en is in staat de pen door de kamer te smijten. Tijd voor time-out. Eén minuut.
Daarna maken we de woordjes af. Ik kijk na. 20 fout. Da's vijf goed! En weer krijg ik de schuld.
Maar ja, eerlijk is eerlijk: de v is geen f, de s is geen z, de ij geen ei. En dat zonder dyslexie, geloof ik... :(
Stijn is in alle staten. Hij is woest en de schoolmap vliegt door de kamer, bijna op mijn hoofd.

"EN JIJ ZEI TREIN, MAAR HET IS TERREIN!!!! DE JUF DOET HET ANNNNDERSSSSS!!!!"

De rust is weg, het overzicht is weg, maar we hebben nu wel nieuwe doelen: Stijn leren plannen, leren leren. En vooral leren dat hij niet alles in één keer hoeft te kennen, dat leren er bij hoort.

"Weet je wat, zal ik voorlezen?"
"Nu?" Aarzelend kijkt hij me aan.
"Ja, nu. Dat huiswerk komt wel een keer.."
En zo is het, hij is pas negen! Leren kan altijd nog. Morgen of zo...