Over moeilijk gedrag, onderzoeken en diagnoses binnen ons gezin.

donderdag 13 december 2012

Wat levert de boosheid hem op?

Wekelijks komt Stijn's mentor hier nu over de vloer.
Omdat ook zij, op Boddaert, gemerkt hebben dat Stijn de boel niet overneemt, komt ze maar hierheen. Stijn is thuis zichzelf en op Boddaert gewoon niet. Dat zal ook wel niet meer komen, omdat hij in februari afscheid neemt.
Dus is de mentor hier meer dan welkom! En het lijkt aan te slaan!
Ik zeg het een beetje voorzichtig, want het ligt natuurlijk aan heel veel dingen. Nu het zo goed gaat op school dankzij de goed gestructureerde juf is Stijn wel veel beter leerbaar. Hopelijk heeft dat waarde voor de toekomst, als er eens een leerkracht iets minder met hem heeft. Maar goed, dat zijn zorgen voor de toekomst. Daar doe ik niet aan! Eh...probeer ik niet aan te doen!

Mentor belt voor een afspraak. Graag een gesprekje met ouders. Het wordt alleen met mij, want Joost is natuurlijk gewoon werken!
We stellen een plan op, zoals we al eerder deden en mentor geeft nu eerlijk aan dat ze af ging op hun manier van werken, in plaats van te luisteren naar de vraag van de ouders. Daar kan ik me wel in vinden! Ik dacht wel eens "wanneer komen jullie nu eens ter zake?"
Nu dus.
Samen bespreken we het hele rattenplan, ander woord heb ik er niet voor.
Hoe wordt Stijn boos? Wat gaat vooraf, wat daarna? Hoe reageert iedereen en wat doet Stijn daarmee? En, wat levert Stijn deze boosheid op? Mentor is van mening dat hij een keuze maakt. Ik ben echter van mening dat hij geen andere keus heeft. Hij kán niet anders. Onmacht: hoe moet ik anders omgaan met mijn emoties????

Wat een intensief gedoe weer. Maar wel goed! Ik kom tot de ontdekking dat er dingen gebeuren die goed zijn even te bespreken.
Als een weekje later alles zwart op wit staat en ik het nog even doorlees komt het veel heftiger binnen.
Pfoe! Is het echt zo erg? En tegeleijkertijd kan ik het beamen: ja! het is echt zo erg.

Nu komt de mentor vier keren om met ons drieen de gesprekjes te voeren die ze ook op Boddaert met Stijn heeft. Vier gesprekjes over dé vier emoties: bang, boos, blij, bedroefd.
Stijn mag het voor eerste gesprekje zelf kiezen waar het over gaat. Uiteraard kiest hij blij. Lekker veilig.
Maar voor we aan het gesprekje beginnen haalt hij nog even snel z'n knuffels.
Houvast en afleiding geeft dat. Het hele gesprekje, ongeveer 7 minten, speelt hij ermee. De grote knuffel op zijn hoofd. Wil hij onzichtbaar zijn? De ander in zijn hand: dan heb je wat te doen. Zo praten we.
Volgende week komt er een andere emotie. Stijn zal niet voor boosheid kiezen. Die neemt hij vast als laatste. Ik ben benieuwd hoe veel emoties dát geeft!

6 opmerkingen:

  1. Wat goed dat ze bij jullie thuis komt!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het lijkt me erg pittig voor hem, praten over emoties.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb je een liebster blog uitgereikt. Kijk even op mijn blog!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Misschien kan een professionele organisatie jullie helpen met Rationele Emotieve Therapie voor Stijn. Als ik dit verhaal zo lees zou deze Therapie hem heel goed kunnen helpen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Fijn dat heel de ratteplan nu op papier staat, ook al is dat schrikken en dat er nu gewerkt gaan worden aan hemzelf... zijn emoties, keuzes, onmacht of wat dan ook.

    Ik denk dat het wel fijn is voor hem om tijdens die gesprekjes zijn knuffel bij de hand te hebben, die "steunt" hem een soort denk ik. Want het lijkt me voor hem best wel pittig.

    Groetjes Puck

    BeantwoordenVerwijderen