Over moeilijk gedrag, onderzoeken en diagnoses binnen ons gezin.

zaterdag 29 oktober 2011

Waarom onderzoek?

Vorig jaar was het al te bar met Stijn. Hij zit op een reguliere basisschool met een ochtend-en middagprogramma. Dat was moeilijk voor hem. Elke 'tussen de middag', als ik hem ophaalde flipte hij alle kanten op.
"Stijn, wat wil je op brood?"
"Dat wéét je to-och!!!"
Oke, ik smeer twee sneetjes volkorenbrood met speculoos.
"Waarnm heb je nou speculoos gedaan. En bah! Dat donkere brood!! JE WEET TOCH DAT IK DAT NIET LUS!!!"
Wel, dat weet ik niet. Dat at hij gisteren ook en toen was er niets aan de hand.

Zo'n voorbeeldje als dit gebeurde dagelijks in allerlei soorten, maten en situaties. Minstens drie grote driftbuien tussen de middag en zo'n beetje evenveel aan het einde van de dag. Het was haast niet te trekken. Werkelijk, ik heb het hem wel eens gezegd:
"Waarom blijf je niet gewoon op school eten?"
Die optie is er echter niet: het is duur en behoorlijk chaotisch. Ik zou dan de driftbuien alleen maar verzamelen, denk ik.

Naast een verdrietig, boos jochie is Stijn ook veel alleen. Op het plein. In de klas. De vrije middagen. En hij heeft dan niets te doen. Wil dat ik dé héle tijd bij hem ben.
Omdat we zien dat hij niet gelukkig is én omdat de situatie thuis niet meer leuk is met hem, bel ik een onderzoeksinstantie. En meld hem aan voor onderzoeken.
Voor de vierde keer geef ik een kind over in handen van 'specialisten'. Voor de vierde keer de vragenlijsten doornemen. Voor de vierde keer een intake.
Maar het lijkt er op, dat ik geen andere keus heb!

4 opmerkingen:

  1. Ellendig hè? Toch vind ik het een dapper besluit. Knuffel van mij.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Antoinette,

    Je hebt groot gelijk, dat je Stijn op autisme laat testen. Als de uitkomst van het onderzoek bevestigd wat jij vermoedt, dan is er weer een puzzelstukje dat bij Stijn op zijn plaats gevallen. Je weet waar je dan aan toe bent.

    Laat Stijn in geval van autisme goed begeleiden.

    Ikzelf (41) weet pas sinds anderhalf jaar dat ik een lichte vorm van PDD NOS heb.

    Van je afschrijven in de vorm van een blog is een hele goede manier om even je "ei" kwijt te kunnen.

    Sterkte ermee

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Doordat het bij jullie in het gezin voorkomt heel goed dat jullie Stijn laten testen. Zelf heb ik ook ADHD en de twee oudste heren hebben pdd-nos en de middelste heeft mcdd en daardoor psychoses. Doordat je nu gaat kijken of Stijn een vorm van autisme heeft kan je hem beter begeleiden.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hé meid ik heb veel respect voor je hoor!!! Dat meen ik. Vier keer ... Fijn dat je het zo op kan schrijven. Die driftbuien herken ik wel, wel in mindere mate, maar ik herken het zeker!

    Lieve groet,
    Gerda

    BeantwoordenVerwijderen