Over moeilijk gedrag, onderzoeken en diagnoses binnen ons gezin.

woensdag 26 oktober 2011

Er was rust

Het is stil in huis. Genietend spiek ik over de rand van mijn boek. Daar zit Stijn, hij probeert te lezen, heel intens en geconcentreerd. Daarnaast zit Jesse, met de gameboy. Ook al zo geconcentreerd bezig.
En dan Thera, in de stoel naast mij. Huilend om een mooi boek.
Aan mijn andere kant is Joost druk bezig met de computer. Hij ziet me kijken en blikt terug. Ik knipoog. Ik bedoel: wat een rust!
Ik zie wat hij denkt. En leg snel mijn vinger op mijn mond. Sttt.
Maar helaas. Joost rekt zich eens even lekker uit en roept: "Wat een rust hier!!!!!!!!!!!!!"
Ik zie ze schrikken. Behalve Jesse, die kijkt even op en gaat snel weer naar zijn gameboy terug. Thera kijkt op en reageert.
"Doe es effe normaal zeg!"
Stijn schrikt ook. Helemaal uit de concenttratie gehaald. En terwijl de reacties tussen Joost en Thera heen en weer vliegen zie ik Stijn verkrampen. Hij zet het op een gillen en springt van de bank. Grrrr, grommend rent hij op Joost af.
"Je haalt me uit de concentratie joh," roept hij. "Als je zo hard praat kan ik me niet concentreren!!!"
Mooi gezegd, door een joch van zes. En o zo waar. Maar Joost lacht.
"Ach joh, stel je niet aan, ventje!"
Ik troost Stijn en leid hem af. Maar vanbinnen borrelt het in me. Wel verdraaid nog aan toe, waarom nou? Ze waren juist zo rustig en lief.
Maar nu, nu is het  uit met de rust.
Het wordt tijd dat ik weer eens ga opvoeden! Wie??

2 opmerkingen:

  1. Eh ... Joost moet opgevoed worden! Hij mag dit noooooooit meer doen. het is juist zo fijn als ze rustig zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Aha een ervaringsdeskundige aan de schrijf! Jij hebt mij al gespot. Leuk! Nu ik jou en ik ben nu al benieuwd naar je volgende schrijfsel.

    BeantwoordenVerwijderen